Ο Φρόυντ στο κείμενό του «Πένθος και Μελαγχολία», έκανε διάκριση ανάμεσα στο πένθος και τη μελαγχολία θεωρώντας ότι όταν ένα άτομο πενθεί αντιδρά σε μια πραγματική απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Σε αντίθεση, το αντικείμενο το οποίο έχει απωλεσθεί στην μελαγχολία είναι συναισθηματικό περισσότερο, παρά πραγματικό. Και στις δυο περιπτώσεις, παρόλο που και τα δυο είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του ψυχισμού, μπορεί να δυσκολέψουν το άτομο να επανέλθει στην προηγούμενη λειτουργικότητά του και γιαυτό να χρειαστεί η βοήθεια ενός ειδικού.
Το πένθος και η μελαγχολία ωστόσο διαφοροποιούνται από την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι η ψυχική νόσος η οποία εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στον γενικό πληθυσμό σε σχέση με άλλες ψυχικές παθήσεις, καθώς υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ενας στους δέκα θα περάσει κάποια στιγμή στη ζωή του τουλάχιστον ένα καταθλιπτικό επεισόδιο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μάλιστα θεωρεί ότι μέχρι το 2020 η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη κατά σειρά πάθηση με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση στην προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική ζωή του ατόμου.
Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι οι τραυματικές εμπειρίες στη ζωή του ατόμου, η κακοποίηση σε κάθε της μορφή, ένας χωρισμός ή ένα διαζύγιο.
Πότε είναι απαραίτητο να ζητήσει κάποιος βοήθεια?
Για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό το σημείο εκείνο στο οποίο θα θεωρήσει ότι χρειάζεται τη βοήθεια ενός ειδικού. Ωστόσο η εξειδικευμένη βοήθεια κρίνεται απαραίτητη όταν τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα ώστε το άτομο δείχνει να μην έχει κανένα ενδιαφέρον για δραστηριότητες που παλαιότερα τον ευχαριστούσαν, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί,να φάει και να κοιμηθεί. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να κοιμάται ή και να τρώει περισσότερο. Η παρέμβαση ενός ειδικού κρίνεται επίσης απαραίτητη όταν το άτομο εκφράσει σκέψεις να βλάψει τον εαυτό του, ή αισθάνεται ότι η ζωή του δεν έχει κανένα νόημα και είναι μάταιη.
Είμαι εκπαιδευμένη ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεύτρια με πολυετή εμπειρία στην αντιμετώπιση των ψυχικών διαταραχών τόσο ιδιωτικά όσο και σε ψυχιατρικά πλαίσια(Νοσοκομείο Ημέρας ΕΠΙΨΥ,Νοσοκομείο Ημέρας Αιγινητείου κτλ).
Σε γενικές γραμμές η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία βοηθάει το καταθλιπτικό άτομο έμμεσα, βελτιώνοντας τις διαπροσωπικές του σχέσεις, την εμπιστοσύνη προς τους άλλους ανθρώπους και τους αμυντικούς του μηχανισμούς. Πολλές φορές κρίνεται χρήσιμος ενας συνδυασμός θεραπευτικών προσεγγίσεων όπως ο συνδυασμός ατομικής με ομαδική θεραπεία, ή ατομική με θεραπεία ζεύγους ανάλογα με την περίπτωση.
Ταυτόχρονα με την ψυχοθεραπευτική μου ειδίκευση και την εμπειρία, μπορώ να βοηθήσω ασθενείς με κατάθλιψη καθώς κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στην Ψυχική Υγεία (MSc Mental Health Studies, King’s College) εξειδικεύτηκα στην ψυχολογική εκτίμηση, θεραπεία και πρόγνωση των ψυχικών διαταραχών και μάλιστα πραγματοποίησα την ερευνητική μου εργασία στο Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (The effects of emotion suppression on physical stamina, self reported fatigue and verbal fluency).
Πηγές:
1. Gabbard, G., (2006). Η ψυχοδυναμική ψυχιατρική στην κλινική πράξη. Εκδόσεις ΒΗΤΑ.
